طرح پرسش مهر

راهکارهای مناسب جهت شاداب سازی در مدارس

عصری که ما در آن زندگی می کنیم به کلی متفاوت از زمان های گذشته است پدیده های جدید متنوع و به هم پیچیدهج ها و امکانات را اجتناب ناپذیر می کند. البته این دانستنی ها و مهارت ها باید قادر باشند امنیت روانی و احساس زیبایی دوستی را در مواجهه با مشکلات زندگی تضمین کند.در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقی و فراگیر مسایل دنیای جدید به خصوص نگرش های جوانان باید از اصول بهداشت روانی استفاده نمود، چرا که نوجوانان ما نیازمند فضای شاد برای شاداب زیستن هستند. در شرایطی که اکثر منازل در مناطق شهری تبدیل به آپارتمان های کوچک و تاریک و به دور از فضاهای بازی و حرکتی برای کودکان است حداقل کاری که می توان در تامین بهداشت جسمی و روحی آنان داشته باشیم ایجاد فضای مفرح و شادی بخش در مدرسه است چرا که دانش آموزان چندین ساعت از روز را در مدرسه می گذرانند و اگر فضاسازی مناسبی در مدارس انجام شود مسلما به شاد زیستن فرزندان خود کمک بسیار مهمی خواهیم کرد.

با توجه به اینکه جامعه ی فردا را فرزندان امروز ما اداره خواهند کرد.اگر خوب تعلیم بیابند و خدایی تربیت شوند جامعه نیز شاداب ومنظم و خوشبخت و سالم خواهدبود.درغیر این صورت هیچ امیدی نمی توانیم داشته باشیم .با این حال شکی نیست که در امر به سازی میهن اسلامی مان باید پیش از هرچیز و بیش از همه چیز به مسئله آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت اهمیت بدهیم.

براى این که سلامت جسمانى و روانى کودکان، دانش آموزان، اطرافیان و خودمان حفظ شود، باید سعى کنیم با شناسایى عوامل مؤثر بر شادى، موجبات تقویت عوامل مثبت و تقلیل عوامل منفى مؤثر بر شادى را فراهم کنیم. 
از آن جا که شادى بزرگ ترها عامل مؤثر در شادى و نشاط کودکان است و اولیا و مربیان غمگین نمى توانند فرزندان و دانش آموزانى شاد تربیت کنند، از این رو با ارائه نظام اعتقادى درست براى دستیابى به شادى، مى توان به افزایش شادى در میان افراد جامعه کمک کرد. به این ترتیب مردم مى توانند تغییرى مثبت در زندگى خود به وجود آورند، احساس پیشرفت و لذت در زندگى داشته باشند و به شادى و مسرت دائمى دست یابند و فقط در این صورت است که مى توانند شادى و مسرت را در وجود کودکانشان نیز پرورش دهند.

لذا سیراب نشدن فرزندان از محبت و عاطفه کافی، عدم تعادل روحی و روانی را به‌دنبال دارد، نا آشنایی خانواده‌ها به روش‌های مؤثر تعلیم و تربیت را می‌توان با آموزش احساس مسؤولیت در برابر خود، خانواده، واقع بینی توام با نگرش مثبت، تقویت روحیه همکاری و کار گروهی، آموزش مهارتهای زندگی، تقویت مهارت ادراکی، و. به کمک کلیه دست‌اندرکاران محیط آموزش تا حدود زیادی حل کرد تا نهایتا محیطی شاداب، سازنده، قانونمند ایجاد شود و نتیجتا فرزندانی مفید، هدفمند و کاربردی به بار آید.

دانش‌آموزان مهم‌ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می‌شوند.

عواملی که می‌تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارت‌های رفتاری است که در محیط آموخته می‌شود نه فقط محفوظات علمی.

مدارس تامین‌کننده نیروی کیفی جامعه‌اند و نه فقط تامین‌کننده کمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی که به‌عنوان تحصیل کرده روانه جامعه می‌شوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندرکاران تعلیم و تربیت در کلیه فعالیت‌های علمی یا فرهنگی است که باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین کنند.

نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش‌آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی می‌شود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانش‌آموز به توانایی‌ها و شایستگی‌های کامل دست نخواهد یافت.

این وظیفه مسئولین تعلیم و تربیت است که شرایطی را فراهم آورند تا تمام نیازهای او تامین شود.

شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می‌کند. 
نرخ شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. میزان شیوع خنده و توسعه فضای فرح بخش در آموزشگاه‌ها مورد بی‌مهری قرار گرفته است.

در جامعه و مدرسه فاقد شادی، سخن‌گفتن از شادی قدری مشکل خواهد بود. یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماری‌های مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا می‌کند و در پرتو آن دانش‌آموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی می‌توانند خود را ساخته و قله‌های سلوک و پله‌های ترقی را چالاکانه بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعه‌ای است که عناصر شادی‌آفرین در آن فراوان باشد.

در گذشته به‌نظر می‌رسید که وظیفه آموزش و پرورش تولید عده‌ای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند اما چنین می‌نماید که در قرن جدید نظام‌های آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است؛ شوق زندگی کردن را به دانش‌آموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم که درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.

پای خود را از گلیم دیگران بیرون بکش
دست خود از آستین این و آن بیرون بکش
خود قلم در کف بگیر و نقش تازه خلق کن
سر نوشتت را ز دست آسمان بیرون بکش
برتری از هرکه هست و بهتری از هر چه بود
روح را از بردگی ناکسان بیرون بکش
من نمی گویم ننوش از آب انگور حیات
جام خود از محفل نعره کشان بیرون بکش
غم نباش و مردمان را پای بند خود نکن
مثل شادی رقص از پیر و جوان بیرون بکش
دشنه داری دشمنان دوست را گردن بزن
تیغ نامردی ز کتف دوستان بیرون بکش
سخت می گیرد جهان بر مردمان اهل حق
حق خود را از دهان هفت خوان بیرون بکش
پرچم آزادگی آسان نمی آید به کف
تاج را از پنجه شیر ژیان بیرون بکش
مرد باش و نان  خودت بر سفره نه
نمره می خواهی ز برگ امتحان بیرون بکش
زندگی چندان نیرزد که به ذلت تن دهی
جان خود را از  غافلان بیرون بکش
طالب شهر یقینی همنشین عشق باش
پای دل را از گل حدس و گمان بیرون بکش
نیست هر شیرین لبی شایسته دلداریت
قلب خود از زیر پای دلبران بیرون بکش
تا به کی حرف دلت در سینه پنهان می کنی
عشق را از پشت پستوی دهان بیرون بکش

پای خود را از گلیم دیگران بیرون بکش
دست خود از آستین این و آن بیرون بکش
خود قلم در کف بگیر و نقش تازه خلق کن
سر نوشتت را ز دست آسمان بیرون بکش
برتری از هرکه هست و بهتری از هر چه بود
روح را از بردگی ناکسان بیرون بکش
من نمی گویم ننوش از آب انگور حیات
جام خود از محفل نعره کشان بیرون بکش
غم نباش و مردمان را پای بند خود نکن
مثل شادی رقص از پیر و جوان بیرون بکش
دشنه داری دشمنان دوست را گردن بزن
تیغ نامردی ز کتف دوستان بیرون بکش
سخت می گیرد جهان بر مردمان اهل حق
حق خود را از دهان هفت خوان بیرون بکش
پرچم آزادگی آسان نمی آید به کف
تاج را از پنجه شیر ژیان بیرون بکش
مرد باش و نان بازوی خودت بر سفره نه
نمره می خواهی ز برگ امتحان بیرون بکش
زندگی چندان نیرزد که به ذلت تن دهی
جان خود را از جهان غافلان بیرون بکش
طالب شهر یقینی همنشین عشق باش
پای دل را از گل حدس و گمان بیرون بکش
نیست هر شیرین لبی شایسته دلداریت
قلب خود از زیر پای دلبران بیرون بکش
تا به کی حرف دلت در سینه پنهان می کنی
عشق را از پشت پستوی دهان بیرون بکش